همه چیز در مورد بدخلقی نوزاد؛ دلایل و راه حل + تجربه یکی از مادران
چه فرزند شما شیر مادر بخورد یا شیر خشک، در ماه‌های اول زندگی، دوران بدخلقی نوزاد را تجربه خواهید کرد که معمولاً در اواخر بعدازظهر یا شب اتفاق می‌افتد. برخی از نوزادان حتی به قدری دوره‌های بداخلاقی و نق نق‌شان منظم است که شما می‌توانید ساعت خود را با آن تنظیم کنید! بدخلقی نوزاد معمولاً از ۲ تا ۳ هفتگی شروع می‌شود، در ۶ هفتگی به اوج می‌رسد و تا ۳ تا چهار ماهگی تمام می‌شود. به طور متوسط، این دوره‌ها ۲ تا ۴ ساعت در روز طول می‌کشند. البته، تنوع زیادی در این امر وجود دارد. در این مقاله، قرار است به روش‌های آرام کردن این نق نق‌ها بپردازیم و بررسی کنیم چرا اگر نوزادتان بدخلق است، تقصیر شما نیست!
آیا بدخلقی نوزاد طبیعی است؟
برای تمایز بین بدخلقی طبیعی و یک مشکل سلامتی، بهتر است بدانید بداخلاقی طبیعی معمولاً در یک زمان معین در روز اتفاق می‌افتد و شدت تقریبا یکسان، با کمی تفاوت، دارد و هربار به برخی از کارهای مشابه مثل حرکت، در آغوش گرفتن، شیر خوردن مکرر و غیره پاسخ می‌دهد. این نق نق طبیعی در نوزادی رخ می‌دهد که بیدار است و معمولاً در زمانی از روز اتفاق می‌افتد که بیشترین زمان بیداری بی‌وقفه را دارد. زمان رایج این بی‌قراری در شب، درست قبل از زمانی است که نوزاد طولانی‌ترین دوره خواب خود را شروع می‌کند.
دلایل رایج بدخلقی نوزاد
نوزادان معمولاً به دلایل مختلف بداخلاق می‌شوند: خستگی بیش از حد، تحریک بیش از حد، تنهایی، ناراحتی و غیره. آنها معمولاً در زمان‌های جهش رشدی، بسیار بداخلاق می‌شوند. باید بدانید که احساس ناراحتی و گیجی شما زمانی که نوزادتان گریه می‌کند، طبیعی است؛ زیرا شما واکنش هورمونی دارید که باعث می‌شود احساس ناراحتی کنید وقتی که نوزاد شما گریه می‌کند. دلایلی که در زیر لیست کرده‌ایم، مواردی هستند که ممکن است دلایل بدخلقی نوزاد شما باشند:
گرسنگی
بهتر است یک جدول از زمان‌های شیردهی تهیه کنید و به علائم قبل از شروع بدخلقی که می‌تواند نشانه‌ای از گرسنگی باشد، توجه کنید. این علائم می‌توانند شامل حرکت دادن دست‌ها به سمت دهان یا صدا کردن لب‌ها باشند.
حساسیت غذایی
ممکن است نوزاد به دلیل ناراحتی ناشی از حساسیت به غذا بداخلاق شود؛ هرچند این امر نادر است. اگر شما شیردهی می‌کنید، سعی کنید مواد غذایی خاص زیر را به صورت جداگانه از رژیم غذایی‌تان حذف کنید تا ببینید آیا این باعث کاهش بداخلاقی می‌شود یا خیر:
- کافئین
- محصولات لبنی
- غذاهایی که ممکن است باعث گاز شوند (کلم، پیاز، لوبیا)
پوشک کثیف
پوشک خیس یا کثیف ممکن است باعث بداخلاقی نوزاد شود. ممکن است تعجب کنید که نوزاد شما به طور مکرر پوشک خود را کثیف می‌کند و نوزادان بسیار حساس به پوشک پر هستند.
دمای محیط
بله، شاید است قضیه به همین سادگی باشد. نوزاد شما ممکن است خیلی گرم یا خیلی سرد باشد. به‌طور کلی، نوزاد شما باید بیشتر از تعداد لایه‌های لباس را که شما پوشیده‌اید، بپوشد و بهترین دما برای اتاق آنها بین ۲۰ تا ۲۲ درجه سانتی‌گراد (۶۸ تا ۷۲ درجه فارنهایت) است.
خستگی و خوابالودگی
خستگی و خواب‌آلودگی یکی از مهم‌ترین دلایل بدخلقی نوزادان است، زیرا سیستم عصبی آنها هنوز توانایی تنظیم هیجانات را ندارد. وقتی نوزاد بیش از حد خسته می‌شود، تحریک‌پذیرتر شده، نسبت به صدا و نور حساس‌تر می‌شود و هورمون‌های استرس مانند کورتیزول در بدنش افزایش می‌یابد، که باعث بی‌قراری، بداخلاقی و حتی سخت‌تر شدن به خواب رفتن او می‌شود.
بیماری
ممکن است نوزاد شما بیمار باشد. با استفاده از دماسنج مقعدی دمای نوزاد خود را اندازه‌گیری کنید. اگر نوزاد شما کمتر از ۲ ماه دارد و تب دارد، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. اگر نوزاد شما زیاد آروغ می‌زند یا اغلب استفراغ می‌کند، ممکن است مبتلا به GER (رفلاکس گاستروئوفاژیال) باشد. اگر استفراغ و آروغ‌های زیاد همراه با بداخلاقی پس از شیردهی و عدم افزایش وزن است، این مسئله را با پزشک خود در میان بگذارید. با پزشک خود در مورد علائم دیگر بیماری‌ها نیز مشورت کنید که باید مراقب آنها باشید، مانند:
- بثورات پوستی
- ترشحات گوش
- اسهال یا استفراغ بیشتر از حد معمول
- خون در استفراغ یا مدفوع
- زردی پوست یا چشم‌ها
چطور نوزاد بدخلق و نق نقو را آرام کنیم؟
برای آرام کردن نوزاد نق نقو، کارهای زیر را انجام دهید:
ابتدا نیازهای اساسی را برطرف کنید
- شیردهی
- آروغ گرفتن نوزاد
- تعویض پوشک
- کاملاً لباس نوزاد را درآورید تا مطمئن شوید هیچ لباسی به بدنش "چسبیده" نیست
لمس آرام‌بخش را امتحان کنید
- نوزاد را در آغوش بگیرید
- نوزاد را در یک شال یا آغوشی نوزاد بگذارید
- پشت نوزاد را به آرامی ماساژ دهید
- نوزاد را به روش "کولیک هولد" قرار دهید (نوزاد را روی ساعد خود به‌صورت دراز، با شکم به پایین، به‌طوری که دست شما از قفسه سینه‌اش حمایت کند)
- نوزاد را روی زانوهای خود بگذارید و به آرامی پشت او را ماساژ دهید در حالی که به آرامی پاشنه‌های خود را بالا و پایین می‌برید
- نوزاد را به شکم روی تخت یا زمین بگذارید و به آرامی پشت او را نوازش کنید
تحریکات حسی را کاهش دهید
- نوزاد را قنداق کنید
- نورها را کم کنید و صداها را کاهش دهید
صداهای آرام‌بخش را امتحان کنید
- موسیقی پخش کنید (سبک‌ها و انواع مختلف موسیقی و صداها را امتحان کنید تا ببینید نوزاد کدام را ترجیح می‌دهد)
- برای نوزاد آواز بخوانید
- "وایت نویز" پخش کنید (مانند صدای پنکه، جاروبرقی، ماشین ظرفشویی)
حرکات ریتمیک را امتحان کنید
- در حین حرکت، به نوزاد شیر بدهید (وقتی در حال راه رفتن یا تکان دادن نوزاد هستید)
- نوزاد را حمام کنید
- نوزاد را تکان دهید
- نوزاد را در آغوش بگیرید و به آرامی او را تکان دهید، از یک طرف به طرف دیگر بچرخانید یا برقصید
- نوزاد را در آغوشی قرار دهید و داخل خانه یا بیرون از خانه راه بروید
- نوزاد را در گهواره برقی یا سنتی قرار دهید
- نوزاد را بیرون ببرید تا درختان را تماشا کند
- نوزاد را در کالسکه برای پیاده‌روی ببرید
- برای یک رانندگی کوتاه با ماشین بروید
یادآوری به مادران: بدخلقی نوزاد تقصیر شما نیست
یکی از مادران، در مورد تجربه‌ی بدخلقی شدید نوزاد اینطور تعریف می‌کند:
« هیچ چیزی نمی‌توانست مرا برای هفته‌ها و ماه‌های بعد از تولد پسرم آماده کند. می‌دانستم که بعضی از نوزادها بداخلاق‌تر از بقیه‌اند، اما هیچ تصوری نداشتم که نوزادی می‌تواند این‌قدر بد قلق و بدخلق باشد، یا این‌قدر در خوابیدن، غذا خوردن و به طور کلی در زندگی کردن مشکل داشته باشد.پسرم به معنای واقعی کلمه از لحظه تولد شروع به گریه کرد و ماه‌ها متوقف نشد. وقتی بیدار بود، یا گریه می‌کرد یا جیغ می‌زد. او در دوره‌های کوتاه می‌خوابید و حتی به کوچک‌ترین ناراحتی‌ها واکنش شدیدی نشان می‌داد. این موضوع اعتماد به نفس من به عنوان یک مادر را نابود کرد. خودم را پر از احساس گناه و نگرانی می‌دیدم؛ چه مادری هستم که نمی‌فهمم مشکل نوزادم چیست؟
تمام تکنیک‌های آرام‌بخشی که در کتاب‌های پرورش کودک و آنلاین پیدا کردم را امتحان کردم. در حالی که برخی از این استراتژی‌ها کار کردند، بسیاری از آنها جواب نداد. این فقط باعث شد که ناتوانی و اضطراب بیشتری را احساس کنم.
پسرم را به چند پزشک مختلف بردم و آنها پیشنهاد کردند که داروی رفلاکس بدهیم و تمام لبنیات را از رژیم غذایی من (که شیر می‌دادم) حذف کنم. در حالی که امیدوار و دعا می‌کردم که اینها معجزه‌گر برای بداخلاقی او باشند، تنها کمی کمک کردند؛ به‌طور کلی کمی از بداخلاقی او کم کردند.
آن دوره از زندگی من بسیار انزوا‌آور بود. همه اطرافیانم به نظر می‌رسید که نوزادهای آرامی دارند و از بودن در نقش مادر لذت می‌برند. در حالی که من در حالت بقا زندگی می‌کردم، فقط سعی می‌کردم هر روز را با یک نوزاد بداخلاق و یک کودک نوپا سپری کنم.
خوشبختانه، وقتی پسرم کمی بزرگ‌تر شد، زندگی کمی قابل تحمل‌تر شد. اگرچه او هرگز به یک نوزاد آسان تبدیل نشد، اما راحت‌تر شد. بارها در طول سال‌ها آرزو کرده‌ام که ای کاش می‌توانستم به گذشته برگردم و به خودم اطمینان بدهم که بد خلقی پسرم تقصیر من نبوده است. بر اساس تجربه‌ام، بخش بزرگی از مقابله با نوزاد بداخلاق، صرفاً درک این است که این تقصیر شما نیست. تحقیقات نشان می‌دهند که بین ۱۰ تا ۴۰ درصد از نوزادان با کولیک به دنیا می‌آیند و حدود ۱۰ درصد نوزادها با طبع بداخلاق یا "دشوار" به دنیا می‌آیند. این یعنی نوزاد شما به خاطر سبک پرورش شما (یا شیوه‌ای که به آن پناه بردید)، یا به خاطر اینکه شما او را "لوس" کرده‌اید، یا به این دلیل که او اضطراب شما را احساس می‌کند بداخلاق نیست. برخی از نوزادها به طور کلی بدقلق هستند و درک این موضوع، در عمق وجودتان، می‌تواند به کاهش بخشی از احساس گناه و نگرانی که ممکن است داشته باشید کمک کند.»
برای کمک به روحیه خود و خارج شدن از کلافگی و انزوایی که با آن درگیر می‌شوید، بهتر است دوستان و مادرانی پیدا کنید که با شما در یک شرایط به سر می‌برند. حضور در کلاس‌های فرزند پروری و صحبت با یک مشاور خوب، گروه‌های تلگرامی یا اینستاگرام، نی نی سایت یا صحبت با دوستانتان که مادر شده‌اند، می‌تواند کمک کند قبیله خود را پیدا کنید و کمتر احساس تنهایی کنید.
آنچه در مورد بدخلقی نوزاد خواندیم
مراقبت از نوزاد بداخلاق می‌تواند بسیار استرس‌زا باشد! به خودتان و نوزادتان مقداری توجه و محبت اضافی بدهید. خودتان را در میان افرادی که از شما حمایت می‌کنند قرار دهید، اگر ممکن است در سایر زمینه‌ها استرس و فشار خود را کمتر کنید (برای مثال، کارهای خانه را به حداقل برسانید)، و به خودتان بگویید که کار فوق‌العاده‌ای انجام می‌دهید. خیلی سخت است زمانی که نوزادتان بداخلاق است، احساس خوبی از خود به عنوان والدین داشته باشید. اگر به نظر می‌رسد تلاش‌هایتان هیچ اثر مثبتی ندارد، نگران نباشید؛ حضور شما به تنهایی اثرگذار است. وقتی کنار نوزادتان می‌مانید و سعی می‌کنید او را آرام کنید، دارید به او یاد می‌دهید که می‌تواند به شما تکیه کند و او را دوست دارید.
